Teatr Ani Pół to niezależna grupa teatralna, która powstała przy Wawerskim Centrum Kultury w czerwcu 2014 r. W skład zespołu wchodzą uczniowie warszawskich szkół średnich, których połączyła teatralna pasja i chęć tworzenia. Mimo iż grupa działa od niedawna, ma już na swoim koncie realizację ciekawych projektów. W 2015 r. odbyła się premiera autorskiego spektaklu pt. Czasem którym Teatr Ani Pół zaskarbił sobie sympatię publiczności i na stałe wpisał się w teatralny krajobraz Warszawy. Spektakl został nagrodzony II nagrodą Warszawskiego Festiwalu Teatralnego Młodych w Starej Prochowni.
Ponadto Teatr Ani Pół włączył się w ogólnopolską akcję happeningową Medz Yeghern – palimpsest pamięci organizowaną przez Teatr ZAR oraz Instytut Grotowskiego. W ramach tego wydarzenia został zorganizowany flash mob oraz warsztaty.
Od początku istnienia Teatr Ani Pół ściśle współpracuje w Wawerskim Centrum Kultury, włączając się w realizowane przez WCK działania. W ramach projektu Dialogi - festiwal czytających instruktorzy TAP-u przygotowali i przeprowadzili otwarte warsztaty teatralne i literackie.
Obecnie Teatr Ani Pół pracuje nad projektem Media show
Teatr Ani Pół - portrety
Wołają na mnie Samuraj. Uważam
się za osobę nietuzinkową.Lubię
towarzystwo innych ludzi, lecz tylko niewielu darzę zaufaniem. Zazwyczaj
jestem dość uległa, ponieważ nie lubię kłótni oraz ranienia innych. Jestem postrzegana jako osoba komiczna, dlatego, że postrzegam świat inaczej niż inni ludzie, oryginalnie i kreatywnie. Zabrzmi to dość kuriozalnie, ale głównymi siłami, które kierują mną w życiu jest strach i moje nierzeczywiste marzenia. Poszukuje wciąż pasji, jednak w poszukiwaniach tych przeszkadza mi słomiany zapał i brak wiary w własne możliwości.
Jestem Lila. Od
wielu lat gram na wiolonczeli i udało mi się skończyć 1. stopień szkoły muzycznej.
Lubię tańczyć i śpiewać, ale nie wychodzi mi to jakoś powalająco dobrze. Od zeszłego roku trenuję judo. Jestem zamknięta w sobie i nie potrafię swobodnie rozmawiać z ludźmi, jednak lubię przebywać w ich towarzystwie.
Większość ludzi zwraca się do mnie "Kebi". Od 4 lat działam w teatrze, który jest moją pasją, tak samo jak
Fotografia/Grafika oraz szeroko pojęta muzyka. Poza TAPem gram także w
zespole "THE COOTCHAPS".
Realizacja pasji jest dla mnie sposobem na ciekawą codzienność. W życiu zawsze
staram się być dumna z tego kim jestem i co robię i przede wszystkim wciąż to
doskonalić.
W TAPie zajmuję się wszystkim
po trochu - robieniem zdjęć, pisaniem i wymyślaniem scenariuszy,
prowadzeniem warsztatów, organizacją pokazów, graniem w spektaklach itd.
Uwielbiam lasy,
electro-rock'a, zajawki, rękodzieła, kawę i psy. I ludzkie historie. I nie lubię koperku.
Agata, a raczej 'Agatka' to ja. Jestem osobą wesołą i spokojną, co nie znaczy, że nie potrafię walczyć o
swoje. Zazwyczaj na mojej twarzy gości szeroki uśmiech, jednak są takie chwile
kiedy zamienia się on w nieprzyjemny grymas. Udzielam pomocy wszystkim którzy
tego
potrzebują - oczywiście w miarę moich możliwości. Próbuje nie być
obojętna na krzywdę czy tragedię innych. Nie lubię porażek, więc wyciągam
wnioski ze wszystkich moich niepowodzeń i staram się ich później unikać. Jestem
szczera i uczciwa, nie toleruje kłamstwa i fałszywości. Wychodzę z założenia,
że lepsza najgorsza prawda niż najsłodsze kłamstwo. Jestem optymistką, staram
się cieszyć z życia. Każdy nowy dzień to dla mnie inna przygoda.
Jestem Janek, ale wszyscy wołają na mnie 'Gajowy'. Swoją
przygodę z teatrem
zacząłem już w szkole podstawowej. Byłem wtedy członkiem kółka
teatralnego, w którym dużo graliśmy po angielsku. Potem, już w gimnazjum dołączyłem do Grupy
Teatralnej Assunta. Aktualnie działam w dwóch grupach - wcześniej już wspomnianej Assuncie i w
Teatrze Ani Pół, czyli młodszym bracie Assunty, założonym przez jej absolwentów. Dlaczego to
robię? Bo to nie jest szkolny teatrzyk. Tu mogę wyrazić siebie i swoje emocje. Poza tym to
fajna i zgrana ekipa, z którą lubię spędzać czas.
Jestem 'Dżejdżej'. Działam w teatrze od 3 lat. Słucham bardzo dużo muzyki - głównie metalu, ale często sięgam także po klasykę rocka np. Led Zeppelin lub The Doors. W wolnych
chwilach jeżdżę rowerem lub gram w piłkę nożną. Nie mam żadnych konkretnych
planów, co będę robił dalej w życiu. Lubie siedzieć przy zgaszonym świetle i
jeść serek wiejski z cukrem. Bardzo lubię towarzystwo przyjaciół, ale w domu
uwielbiam przebywać w samotności. W TAPie gram i jestem odpowiedzialny za
bloga, chociaż moje wypowiedzi pisemne i ustne zazwyczaj nie trzymają się kupy i potrzebują odpowiedzialnego korektora, by zabrzmieć "po polsku".
Zwę się Kacper 'Kapsel' i jestem na TAP-ie od roku.
Aktualnie jestem najmłodszym oraz najmniejszym członkiem TAP-u, więc już coś osiągnąłem. Rolą mojego życia był występ w pierwszym spektaklu TAP-u, który polegał na wyjściu na minutę na scenę
oraz dramatycznej śmierci. Aha, i jeszcze ukłon oczywiście. Moim głównym zadaniem na TAP-ie jest
opowiadanie nieśmiesznych żartów oraz przysłowiowe „spóźnianie się o pół godziny”. Osobiście
uważam TAP za jedną z fajniejszych przygód w moim życiu i jestem bardzo ukontentowany, że
mam szansę ją przeżywać.
Jestem Raman. Uwielbiam matematykę i fizykę, jednak moją pasją jest informatyka, a dokładniej programowanie. W wolnym czasie oddaję się swoim zainteresowaniom i jak wielu młodych ludzi siedzę przed komputerem i gapie się w monitor.
W TAP-ie wspieram organizację, tzn. piszę notatki ze spotkań roboczych, przygotowuję tabelki i ogólnie jestem "mózgiem zewnętrznym" reżysera, czyli przypominam o załatwianiu rozmaitych spraw. Biorę także udział w warsztatach. Chociaż zdarza mi się wyjść na scenę, wolę siedzieć za konsolą i obsługiwać spektakle od strony technicznej. Moim największym marzeniem jest popływać z delfinami .
Jestem Monika i przyznaję się do winy - to ja zaraziłam tych wszystkich ludzi teatralną pasją. Poza teatrem lubię czasem zatańczyć tango, wziąć na kolana swojego kota, poczytać coś ciekawego lub przelać na papier odrobinę własnych myśli.
Zawodowo jestem osoba stanowczą i silną, perfekcjonistką, która stara się robić wszystko jak najlepiej. Lubię, jak dużo się dzieje i wciąż szukam nowych dróg.
Bardzo cenię ludzi, z którymi przyszło mi pracować w TAP-ie.
Jestem Jurek. Interesuje mnie biologia i chemia, więc w tym kierunku się kształcę. Chcę studiować matematykę. W wolnym czasie chodzę na siłownię. Od roku gram na
gitarze elektrycznej. Od trzech lat jestem związany z teatrem - początkowo jako techniczny, a obecnie jako aktor Teatru Ani Pół. Lubię pikantne potrawy. Jestem osobą dosyć sarkastyczną. Lubię kolor zielony.
Jestem Witek. W TAPie
zajmuję się pomocą w pisaniu scenariuszy oraz techniczną stroną występów. Moimi
zainteresowaniami są gra na gitarze oraz grafika komputerowa. Uczestnicząc w
grupie teatralnej odnalazłem sposób na spędzanie czasu w doborowym towarzystwie
oraz spełnianie się w oryginalny i ambitny sposób. Mimo obowiązku wstania z
łóżka o 8 rano w niedzielę, jest warto przychodzić na próby, bo sprawiają one
dużo frajdy.
